Lyme versus ziektekostenverzekeraar
23.10.2017 | Annemieke Wiltink
Lymepatiënten voeren al jaren een gevecht met hun ziektekostenverzekeraar over de vergoeding van behandelingen in het buitenland. De meeste polisvoorwaarden bepalen dat recht op vergoeding van ziektekosten bestaat, als de zorgvorm doeltreffend en doelmatig is. Dit laatste wordt mede bepaald aan de hand van de stand van de wetenschap en de praktijk.
Nationaal of internationaal
In de Nota van Toelichting op het Besluit Zorgverzekeringen is bepaald dat de stand van de wetenschap en praktijk internationaal moet worden uitgelegd. In de praktijk bleek dat veel zorgverzekeraars zich bij het antwoord op de vraag of ziektekosten voor vergoeding in aanmerking kwamen, vooral lieten leiden door nationale adviezen en onderzoeken. Dit heeft geleid tot geschillen tussen patiënten en zorgverzekeraars over de vraag of buitenlandse behandelingen voor vergoeding in aanmerking komen.
Casus
In het arrest van het Hof Arnhem-Leeuwarden van 25 juli 2017, gepubliceerd op 14 september 2017, is bepaald dat een langdurige antibioticabehandeling conform de ILADS (“The International Lyme and Associated Diseases Society”) Richtlijn 2014, in overeenstemming is met de stand van de wetenschap en praktijk en daarmee voor vergoeding in aanmerking komt. Ook in een meer recente uitspraak van de rechtbank Gelderland van 6 september 2017 is een patiënte die een langdurige antibioticabehandeling onderging in Duitsland, in het gelijk gesteld en is haar ziektekostenverzekeraar VGZ veroordeeld tot betaling van de kosten van de behandeling in het buitenland.
Het oordeel
Een langdurige antibioticabehandeling conform de ILADS richtlijn 2014, voldoet daarmee doorgaans – naar de huidige stand van de rechtspraak – aan de stand van de wetenschap en praktijk en komt daarmee voor vergoeding aan aanmerking.